ΙΣΩΣ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ?

Ειναι απ'αυτες τις μερες που βρεχει .κανει κρυο και η καθημερινοτητα σε επηρεαζει... δεν θες να βγεις να ξεσκασεις και μενεις κλεισμενος σε 4 τοιχους..

Παρατηρωντας τα φαινομενα και τους ανθρωπους γυρω μου τον τελευταιο καιρο . βρισκω διαφορες πρωτα σε μενα...

Καθως αλλαξε η ζωη μου κατα 50% εμαθα να μην φοβαμαι και την σκια μου , να ξυπναω μονη μου,να κανω μονη μου παρεες να ζω μια αλλη ζωη ... και ταυτοχρονα να περιμενω για κατι-καποιον..

να κοιμαμαι σε ενα διπλο κρεββατι ολομοναχη και να καταλαβαινω τι θα πει να γυρνας σε ΑΔΕΙΟ ΣΠΙΤΙ χωρις κανεναν να σε ρωτησει αυτο το ηλιθιο  "γυρισες" ενω εισαι μεσα στο σπιτι..

χωρις να χτυπαει ενα τηλεφωνο για συντροφια...να καθεσαι να κοιτας ταβανι ενω σε καθε θορυβο να πεταγεσαι... να φοβασαι...

να φοβασαι να ξημερωσει και να σαι ξανα μονος... 

να φοβασαι μηπως ξεμεινεις και εσυ...σαν πολλους ,ισως τους περισσοτερους που δεν καταφερανε να βρουν και να νιωσουν το αισθημα που ολοι καποια στιγμη στην ζωη μας ψαχνουμε...

Λενε πως και αμα δεν το πολυψαχνεις ερχεται απο μονο του.. 

σε βρισκει την καταλληλη στιγμη...

Εχω ακουσει πως το καθετι ή ο καθενας στην ζωη σου ερχεται την στιγμη που τον εχεις πραγματικα αναγκη για να σου θυμισει κατι..να σε συμπληρωσει και να ζησει μαζι σου για οσο χρειαζεται..οχι λιγοτερο μα ουτε και περισσοτερο.. 

^ Λογια που παγωσαν ... Λογια που θυμασαι σε καθετι γυρω σου..τραγουδια που εχουν παντα την μορφη του . αρωματα που χαθηκαν μαζι του. πραξεις που περιμενεις να δεις. δεν εγιναν ΠΟΤΕ..μην νομιζεις και ο αλλος ηθελε να ζησει ,να ρισκαρει ,να σου δειξει με πραξεις οτι τον παιδευει μεσα του αλλα μερικες φορες ειναι αυτοι οι ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ που παιζουν το σημαντικοτερο ρολο στην ζωη μας.. μας κανουν λιγο απομακρους...διστακτικους ..φοβιτσιαριδες...

αποφασιζουμε ετσι..να μεινουμε σπιτια μας με κλειστα φωτα , κλειστες πορτες...κινητα που κραταμε στα χερια και δεν ανοιγουμε ποτε ...

ΑΑν ομως αποφασισουμε να ζησουμε..καλυτερα να αφησουμε στην ακρη εγωισμους και τους φοβους...ως τοτε :

ισως μια μερα να ξυπνησουμε αγκαλια. ΤΕΛΟΣ!