Εκει που ερχεται να σε βρει. .

Τα θυμαμαι ολα απο εκεινο το πρωινο . Ησουν διπλα μου και εγω ξαφνικα αρχισα να ανασαινω γιατι ακουγα τον δικο σου θορυβο.. ξημερωματα που εμεινα να σε κοιταω  γιατι δεν ηθελε η λογικη να πιστεψει και το συναισθημα ζητουσε αδεια να τρελαθει. ολοι γυρω μας. λενε καθε μερα " κατι λειπει " μενουν ξαγρυπνοι μεχρι να το ανακαλυψουν,νομιζουν πως ειναι κατι μεγαλο που θα ολοκληρωσει την ζωη τους.

Τοτε καταλαβα, εκεινο το χαραμα ,τι λειπει. και βρηκα την απαντηση μου. δεν ηταν μεγαλο ,ηταν ισως κατι μικρο,μια ματια διπλα μου, εισαι εσυ και σε βλεπω που με κοιτας.. 
Και εσυ το νιωθεις. α δεν ξερω να απαντησω αν ειναι δυνατο.ακουω την καρδια σου,χτυπαει λες στον δικο της ρυθμο ,επειδη τωρα ειναι γεματη, δεν θελει να φυγεις..
Το θεμα μας εγραφε εκεινη την μερα πως θα ημασταν μαζι για ακομα λιγες ωρες και εσυ το πιστεψες και εγω μαζι σου το ανακαλυψα. 
Πως καθενας μας εχει τα δικα του "στανταρ" και τις δικες του αποψεις,ειναι σιγουρος πως ετσι θα γινει,πως εχει δικιο και μπορει να κανει ο,τι πει. και εκει..καπου μεταξυ σιγουριας και δυναμης το χεις χασει και εσυ.οπως και αυτος πιο διπλα..
Νομιζεις δεν θα ρθει ,δεν θα σου τυχει αλλα σου τυχαινει και ειναι ωραιο το γαμημενο. προσπαθεις να το ζησεις,το παλευεις για μερες ισως και μηνες .εκει που σαι ετοιμος να παρατησεις την ανουσια προσπαθεια σου, αυτο ερχεται και σε βρισκει , σε μπερδευει, σε χτυπαει κατακεφαλα.. 
Περνεις λιγο απο το θαρρος που σου εχει απομεινει, βαθιες ανασες να το αντεξεις.. 
                                         ΞΥΠΝΗΣΕΣ, λεξεις .καλημερα.
εγω ειμαι εκει διπλα σου , 
ΕΙΝΑΙ ΚΥΡΙΑΚΗ λες.
α ναι. κυριακη. ΤΕΛΙΚΑ ηρθε εκεινη η κυριακη που περιμεναμε. 
εσυ δεν εισαι μακρια. εισαι καπου τοσο κοντα.
διπλα . 


"εμαθες τελικα ποιο ηρθε να σε βρει ;"
"λενε ειναι. το ΑΠΡΟΣΔΟΚΗΤΟ."