Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2011

Καπου μακρια ισως.Προσεχε λιγο.


Ξέρω καλά αυτό το συναισθημα.δεν μοιάζει με φόβο αλλά έχει κάτι που σε κάνει να τρέμεις απο τρόμο πως έχασες κάθετι που σε κρατούσε για λιγα βραδια με χαμόγελα στο στόμα .
..ΤΩΡΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ.περιπου 2 βδομαδες ειναι που το νιωθω πως καποιος εφυγε..λιγο μακρια απο μενα.
Ενα ονομα που σιγα σιγα θα ξεχαστει..

ΜΗΝ ΑΝΟΙΓΕΙΣ τα παραθυρα σημερα..ειναι πρωι και θα με δει ο ηλιος και μπορει και ο γειτονας.δεν θελω να με δει σε τετοια χαλια,να δει και το αδειο σπιτι μας.
Σου ειπα δεν θελω να χαιρετησω σημερα κανεναν.οχι επειδη ειμαι αντικοινωνικη απλα δεν κανει να χαμογελαω ψευτικα,κριμα και αδικο για ολους μας..
Χτυπαει το τηλεφωνο.το χα καπου πεταμενο,ημουν σιγουρη πως θα χε η κληση το ονομα σου,ονομα που τελειωνει σε -ΑΚΙ. αλλα οχι..ειναι η φιλη μου και ειναι καπου εκει που εσυ αποφασιζεις να μην το σηκωσεις και να συνεχισεις να διαβαζεις και να συνεχισεις να κοιτας το ρολοι απεναντι σου να δεις αν  εφτασε το βραδυ.

Ανοιξα για λιγο το παραθυρο γιατι επεφτε ο ηλιος και βγηκα εξω τωρα που ειδα πως ο ουρανος ηταν μωβ.το χρωμα μου βλεπεις παρεα με το πορτοκαλι..ηταν ωραιο.
ΕΙΔΑ για λιγο στο βαθος ενα μπαλκονι στολισμενο και το δεντρο στο σαλονι.
ΟΙκογενεια ,θυμηθηκα εμενα συνηθως δεν στολιζα στο σπιτι αφηνα να στολισουν.κλεισμενη σε ενα δωματιο οπως και τωρα,περιμενα ομως να ρθει το βραδυ παντα . παντα περιμενα. γιατι εκλειναν τα φωτα,φαινονταν μονο τα φωτακια στο ασπρο δεντρο. και διπλα το τζακι..φως για λιγο αλλα δεν σε τυφλωνε ενιωθες ωραια..και μετα..εκει καπου κατα της 2 που το περνεις αποφαση να φυγεις απο το φωτισμενο σαλονι.σαν ψυχακιας εκλεινα παντα τα φωτακια. "μην καουμε" λεει ο μπαμπας και εγω τον ακουω.

ΑΠΟΨΕ ομως δεν ειμαι σπιτι. ειμαι σ αλλη πολη και σε αλλο σπιτι φαινομενικα πια δικο μου .αλλα μονη μου , δεν ειναι στολισμενο. το παραθυρο δεν ανοιγει συχνα ,ισως και ο γειτονας να μην ξερει πως ενας  ανθρωπος μενει απεναντι του , δεντρο με φωτακια δεν εχω.
ΕΧΩ αποψε μια απιστευτη μυρωδια ομως.,βανιλια-καραμελα.μυρισε η κουζινα και μετα το δωματιο..
Κι ετσι ΠΕΡΑΣΕ ΑΛΛΗ ΜΙΑ δευτερα που ξεκινησε σαν την προηγουμενη..με σενα να λειπεις,με μενα να μην απανταω σε τηλεφωνηματα.. φλουδες απο μανταρινια στο τραπεζι που αφηνες τα πραγματα σου και λιγα μελομακαρονα γιατι χριστουγεννα ειναι εκει εξω..

Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΚΑΙ ΑΥΡΙΟ θα γεμισει χρωματα,μωβ,κοκκινα,πορτοκαλι ,
ΑΥΡΙΟ ΟΜΩΣ εγω θα ανοιξω παραθυρα,θα βγω να χαιρετησω τον κοσμο,θα αφησω την μυρωδια σου να βγει λιγο εξω απο το δωματιο μαζι με την βανιλια που αγαπαμε..

ΑΥΡΙΟ θα πω και εγω στον εαυτο μου προσεχε λιγο γυρω σου.κ αυτος χαμενα τα χει.απλα να ζεις και να μυριζεις και να βλεπεις τα χρωματα του ουρανου .




Y.Γ : θα ρθει να σε βρει.εκει που πινεις και θα τρως.
(οταν εσυ θα ακους.. http://www.youtube.com/watch?v=hS9RQXfFMG4&feature=related )


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου